Στραβισμός

Ο στραβισμός είναι μία πάθηση κατά την οποία οι οφθαλμοί αδυνατούν και δυσκολεύονται να διατηρηθούν παράλληλα μεταξύ τους και να εστιάσουν στον ίδιο στόχο και στην ίδια κατεύθυνση. Το ένα μάτι έχει συνήθως τον κυρίαρχο ρόλο και το άλλο παρεκκλίνει. Υπάρχουν ωστόσο και περιπτώσεις που παρεκκλίνουν και τα δύο μάτια εναλλάξ. Η πάθηση του στραβισμού μπορεί να εμφανιστεί σε αρκετά μικρή ηλικία, ακόμα και πριν την ηλικία των 6 μηνών (συγγενής στραβισμός). Συναντώνται διάφοροι τύποι στραβισμού, όπως ανωτροπία ( το μάτι που παρεκκλίνει “κοιτάζει” προς τα πάνω) , εσωτροπία ( το μάτι που παρεκκλίνει “κοιτάζει” προς τη μύτη ), εξωτροπία κ.α.

Γι αυτό και η έγκαιρη διάγνωσή του είναι μεγάλης σημασίας, γιατί έτσι θα αποφευχθούν μόνιμα προβλήματα, όπως η απώλεια όρασης στο μάτι που στραβίζει (αμβλυωπία ή τεμπέλικο μάτι) καθώς και η διάγνωση σοβαρότερων παθολογικών προβλημάτων.

Η πάθηση αυτή προκαλείται από ποικίλες αιτίες όπως:

• Κάποια διαθλαστικά προβλήματα π.χ υπερμετρωπία, μυωπία
• Κληρονομικότητα
• Νευροοφθαλμολογικές παθήσεις
• Ασθένεια ή υψηλό πυρετό
• Έντονη συναισθηματικά, στρεσογόνο κατάσταση

Οι επιπτώσεις που μπορεί να επιφέρει η πάθηση του στραβισμού, ενδέχεται να επηρεάσουν αρκετά την καθημερινότητα και την ψυχολογία ενός παιδιού.

• Η σημαντικότερη επίπτωση αφορά στην όρασή του και κατά συνέπεια την ανάπτυξη της αμβλυωπίας, του «τεμπέλικου» ματιού. Αυτό συμβαίνει γιατί το μάτι που στραβίζει, βαθμιαία παύει να αναπτύσσεται σωστά (αμβλυωπία) λόγω του ότι η εικόνα που λαμβάνει δεν είναι η σωστή.
• Ακόμη εξαιτίας του γεγονότος ότι τα δύο μάτια δεν συνεργάζονται, δεν εκτιμάται επαρκώς η αίσθηση του βάθους (στερεοψία).
• Τέλος, είναι φανερή πολλές φορές η επιρροή που μπορεί να ασκήσει η πάθηση αυτή στην ψυχολογία των παιδιών εξαιτίας του αισθητικού κομματιού, της παρέκκλισης δηλαδή των ματιών του.

Η θεραπεία αντιμετώπισης του στραβισμού στοχεύει στην αποκατάσταση και διατήρηση της καλής όρασης καθώς επίσης και στην ευθυγράμμιση των οφθαλμών που παρέκκλιναν. Μετά την ολοκλήρωση ενός πλήρους οφθαλμολογικού ελέγχου ώστε να διαπιστωθούν τα αίτια της πάθησης, ο οφθαλμίατρος δύναται να υποδείξει τον κατάλληλο τρόπο θεραπείας.

Σε περίπτωση διαθλαστικού σφάλματος, ο οφθαλμίατρος χορηγεί γυαλιά ώστε να επιτευχθεί το κατάλληλο επίπεδο όρασης. Ακόμη, πολλές φορές χρησιμοποιείται και η τεχνική κάλυψης(penalization) του «καλού» ματιού για κάποιες ώρες κατά τη διάρκεια της μέρας, με σκοπό να εξασκηθεί και το μάτι που στραβίζει, στοχεύοντας στη βελτίωση της όρασής του.