Κυτταρίτιδα Κόγχου

Η κυτταρίτιδα του οφθαλμικού κόγχου είναι μία επώδυνη, σπάνια, βακτηριακή λοίμωξη των μαλακών ιστών που περιβάλλουν τον βολβό του ματιού. Η εξέλιξή της μπορεί να είναι ταχεία, άκρως επικίνδυνη για τον ασθενή και απαιτεί άμεση αντιμετώπιση.

Αίτια

Διακρίνεται σε δύο τύπους προδιαφραγματική και οπισθοδιαφραγματική, ανάλογα με το σημείο που θα εντοπιστεί η λοίμωξη.

Η οπισθοδιαφραγματική κυτταρίτιδα αφορά φλεγμονή των μαλακών ιστών πίσω από το διάφραγμα του κόγχου όπου τα βακτήρια εγκαθίστανται, αναπτύσσονται και επεκτείνονται στους γύρω ιστούς. Σπάνια, αλλά εξαιρετικά σοβαρή και επικίνδυνη ικανή να απειλήσει και την ίδια τη ζωή.

Η προδιαφραγματική αφορά ιστούς προ του διαφράγματος, σπάνια μπορεί να επεκταθεί και να οδηγήσει σε γενικευμένη κυτταρίτιδα κόγχου. Είναι μορφή με καλύτερη πρόγνωση και λιγότερα συμπτώματα.

Η κυτταρίτιδα κόγχου μπορεί να εκδηλωθεί με γενικά συμπτώματα (πυρετός, αδυναμία) αλλά και τοπικά όπως:

Περιβολβικό άλγος

• Περιορισμένη κίνηση του βολβού
• Πρόπτωση του βολβού
• Επώδυνο οίδημα στα βλέφαρα
• Ερυθρότητα στα βλέφαρα
• Ερυθρότητα του δέρματος γύρω από το μάτι

Στην προδιαφραγματική μορφή δεν παρατηρείται ποτέ διπλωπία ή μειωμένη όραση, πρόπτωση ή περιορισμένες κινήσεις του βολβού .

Λόγω αναγκαιότητας εξακρίβωσης της περιοχής από όπου προήλθε το βακτήριο , θα χρειαστούν καλλιέργειες αίματος , ακτινογραφίες ή και ακόμη πιο ειδικές εξετάσεις.

Αν η κυτταρίτιδα κόγχου είναι οπισθοδιαφραγματική κρίνεται απαραίτητη η μαγνητική οφθαλμικών κόγχων.

Η θεραπεία της προδιαφραγματικής κυτταρίτιδας κόγχου είναι απλή και αρκεί η κατάλληλη χορήγηση αντιβιοτικών.

Ο ασθενής θα πρέπει να παρακολουθείται συχνά. Η εξέταση της οπτικής οξύτητας, των κορικών αντανακλαστικών καθώς και της αντίληψης χρωμάτων είναι απαραίτητη. Σε περίπτωση που ένα από τα παραπάνω επηρεαστούν είναι ενδεικτικό επιδείνωσης της κατάστασης σε οπισθοδιαφραγματική κυτταρίτιδα.

Η καταπολέμηση της οπισθοδιαφραγματικής πρέπει να είναι άμεση. Η εξέλιξή της είναι ταχεία και άκρως επικίνδυνη όχι μόνο για την όραση αλλά και για την ζωή του ασθενούς. Αντιμετωπίζεται με νοσοκομειακή περίθαλψη κυρίως με ενέσιμα, ενδοφλέβια αντιβιοτικά. Σε περιπτώσεις όμως όπου τα αντιβιοτικά δεν μπορούν να περάσουν όπως πρέπει στην κλειστή κοιλότητα του κόγχου, αναγκαία θεωρείται η χειρουργική παρέμβαση για άμεση αποσυμπίεση του κόγχου λόγω του αποστήματος που έχει δημιουργηθεί και απειλεί την όραση πιέζοντας το οπτικό νεύρο.

Πριν ανακαλυφθούν τα αντιβιοτικά το 20% περίπου των περιστατικών κατέληγε λόγω επέκτασης της νόσου η οποία μπορούσε να οδηγήσει σε σηψαιμία ή ακόμη και σε μηνιγγίτιδα. Άλλες επιπλοκές που έχουν παρατηρηθεί είναι η απώλεια της όρασης ,η απώλεια της ακοής , η θρόμβωση του σηραγγώδους κόλπου.